ระหว่างที่ผมกำลังทำงานในยามดึกและนั่งคุยกับเพื่อนที่คุ้นเคยผ่านวอทแอพ คุณแม่ก็เดินนำของชิ้นนึงมามอบให้ บอกว่าเป็นเข็มกลัดไว้สำหรับติดปกคอเสื้อ เมื่อผมได้เปิดดูก็รู้สึกแปลกใจที่คุณแม่มอบเข็มกลัดชิ้นนี้ให้ผมเป็นผู้ดูแลรักษาไว้ เข็มกลัดลงยามีตัวอักษรย่อ พ.ร. เข็มกลัดชิ้นนี้เป็นเข็มกลัดพระราชทานจาก "สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี" ที่มอบให้แก่คุณป้าสมัยที่ท่านถวายงาน และส่งต่อมายังคุณแม่ แล้วก็มาถึงผม เป็นความแปลกใจอย่างที่สุดที่อยู่ดีๆคุณแม่ก็นำมามอบให้ แต่ผมรู้ถึงคำตอบที่ได้ในใจของตัวเอง รู้สึกอุ่นใจและมีพลังพร้อมที่จะทำงานสำคัญต่อไป
ผมคุ้ยเคยกับการอ่าน Hello! เรื่องราวในตำนานของของแต่ละชิ้น ยังเห็นภาพของตัวเองเป็นผู้ทำหน้าที่เล่าเรื่องและสืบทอดสมบัติเก่าแก่ที่ได้รับตกทอดกันมาตั้งแต่สมัยรุ่นคุณยาย มาสู่คุณป้า แล้วก็มาถึงคุณแม่ ก่อนที่จะส่งมาถึงผม ความจริงแล้วของทุกชิ้นที่อยู่บนตัวผมล้วนมีความหมาย ผมเป็นคนที่ใส่ของชิ้นเดิมๆซ้ำๆไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงบ่อยนัก ผมมักจะใส่กำไลข้อมือสายหนังของ Fendi ที่เย็บด้วยฝีมือช่างจากอิตตาลี่แท้ๆ เป็นแบบพันสองรอบ เป็นของที่ได้รับมอบจากบุคคลที่ทำให้เวปแห่งนี้เป็นสีดำอยู่เสมอ ผมใส่แหวนเงินรูปหัวกะโหลกซึ่งเป็นของเพื่อนผู้เป็นแรงบันดาลใจสมัยวัยเด็ก และมีกำไลข้อมือหนังของ Prada อีกเส้นที่เป็นสีดำทอง ที่สั่งทำเข็มขัดให้เข้าชุดกับสีทองของกำไลอันนี้ ของทุกชิ้นล้วนเต็มไปด้วยเรื่องราวและความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ บางครั้งนั่นคือพลังใจ ที่ทำให้เราได้ระลึกถึงเสมอ เมื่อมองไปที่เข็มกลัดเก่าแก่ฝีมือช่างไทยโบราณที่ได้รับมอบมา นั่นเป็นพลังที่ถูกถ่ายทอดส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น เพราะเมื่อผมมองไปที่ตัวอักษรย่อ ผมจะเห็นความหมายหนึ่งที่ซ่อนอยู่.........
