สิ่งที่ทุกท่านเห็นในภาพนี้คือ เครื่องเล่นเพลงดิจิตอล มีรูปร่างหน้าตาหล่อ ออกแบบมาอย่างเรียบง่าย ผมเชื่อว่าทุกคนมักจะติดปากเรียกเครื่องเล่นแบบนี้ว่า เครื่องเล่น MP3 แต่ในยุคนี้ เราเรียกการกลับมาของเจ้าเครื่องเหล่านี้ว่า "DAP" เพราะเค้าสามารถเล่นเพลงระดับ Hi-Res ที่มีความละเอียดสูง ยิ่งใช้คู่กับแอมป์พกพา รวมทั้งหูฟังขั้นเทพ ก็จะได้คุณภาพเสียงในระดับที่คุ้มค่ากับราคา ในโลกแห่งเครื่องเสียงและคนฟังเพลง ราคาของ DAP มีตั้งแต่หลักพันเป็นคนถึงหลักหมื่น หลายหมื่นด้วยทีเดียว พอๆกับหูฟังที่มีตั้งแต่ราคาหลักร้อยไปจนถึงหลักแสน
การกลับมาใช้เครื่องเล่นเพลงดิจิตอลที่ไม่ใช่ ipod และเครื่องเล่นที่มีดีมากกว่าแค่เล่นเสียงเพลงธรรมดา แต่ให้คุณภาพคมชัดและมี DAC ในตัว กำลังกลายเป็นเทรนด์ที่ได้รับความนิยมมาก ยิ่งถ้ามีใครมีแอมป์พ่วงด้วย มีสายรัดระหว่างเครื่องเล่นกับแอมป์แล้วพกพาไปไหนมาไหน ก็แสดงว่าเค้าเป็นคนที่รักในการฟังเพลงมากๆ เพราะสินค้าเครื่องเสียงจริงๆไม่ได้ราคาถูก แต่ก็ไม่ได้แพงเกินเอื้อม อยู่ที่ว่า เราจะลงทุนกับเค้ามากเท่าไหร่เท่านั้นเอง เครื่องเล่นในภาพเป็นของ Fiio รุ่น X1 ส่วนหูฟังเป็นของ SHURE รุ่น SE215 การที่ผมกลับมาใช้เครื่องเล่นพกพาแทนการฟังจากมือถือ ย่อมมีอะไรอยู่แน่นอน ทั้งคุณภาพเสียง แบตที่ทนมากกว่าเดิม และการโอนถ่ายไฟล์เพลงที่ทำได้สะดวกขึ้น แยกเป็นสัดส่วนไม่ปนกับการใช้งานโทรศัพท์ ทำให้นึกภาพย้อนกลับไปถึงสมัยที่ยังมีเครื่องเล่นเทป ซีดี และเครื่องเล่น MP3 ที่ยุคนั้นใส่เพลงได้ไม่กี่เพลง จนตอนนี้เราสามารถมีไฟล์เพลงระดับ Hi-Res ฟังและพกพาไปได้ทุกที่ที่ต้องการ ผมนั่งจัดอัลบั้มเพลงใหม่โดยไม่ต้องกังวลว่าเม็มจะเต็มไอโฟน เพราะว่าเค้าใส่เม็มแยกได้ เครื่องฟังเพลงเครื่องนี้เป็นบทสะท้อนที่สุด ของโลกที่กำลังจะกลับไปแยกชิ้นส่วนอุปกรณ์จากโลกยุค “มัลติ” จากหนึ่งเครื่องทำได้ทุกอย่าง จนกลายเป็นหนึ่งเครื่องทำได้เพียงอย่างเดียวคือฟังเพลง เล่นวิดีโอไม่ได้ ต่ออินเตอร์เน็ทไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากฟังเพลง แล้วหูฟังที่เลือกใช้ก็ไม่มีไมค์ ไม่มีปุ่มปรับระดับเสียง เพราะเป็นหูฟังที่ใช้สำหรับฟังเพลงจริงๆ เหมาะกับคนที่จะตั้งใจฟังเพลง ฟังเสียงเครื่องดนตรีแต่ละชิ้นเล่นประสานกัน ฟังเสียงคนร้อง ฟังเสียงทำนองต่างๆอย่างตั้งใจและสัมผัสกับประสบการณ์เสียงที่ดีที่สุดในแบบที่ควรจะเป็น ชีวิตคนเราก็เหมือนกันครับ ต่อให้เราทำงานได้หลากหลายสารพัด แต่ก็ย่อมจะมีงานที่เราถนัดที่สุด เป็นของจริงที่สุดเช่นกัน...
การกลับมาใช้เครื่องเล่นเพลงดิจิตอลที่ไม่ใช่ ipod และเครื่องเล่นที่มีดีมากกว่าแค่เล่นเสียงเพลงธรรมดา แต่ให้คุณภาพคมชัดและมี DAC ในตัว กำลังกลายเป็นเทรนด์ที่ได้รับความนิยมมาก ยิ่งถ้ามีใครมีแอมป์พ่วงด้วย มีสายรัดระหว่างเครื่องเล่นกับแอมป์แล้วพกพาไปไหนมาไหน ก็แสดงว่าเค้าเป็นคนที่รักในการฟังเพลงมากๆ เพราะสินค้าเครื่องเสียงจริงๆไม่ได้ราคาถูก แต่ก็ไม่ได้แพงเกินเอื้อม อยู่ที่ว่า เราจะลงทุนกับเค้ามากเท่าไหร่เท่านั้นเอง เครื่องเล่นในภาพเป็นของ Fiio รุ่น X1 ส่วนหูฟังเป็นของ SHURE รุ่น SE215 การที่ผมกลับมาใช้เครื่องเล่นพกพาแทนการฟังจากมือถือ ย่อมมีอะไรอยู่แน่นอน ทั้งคุณภาพเสียง แบตที่ทนมากกว่าเดิม และการโอนถ่ายไฟล์เพลงที่ทำได้สะดวกขึ้น แยกเป็นสัดส่วนไม่ปนกับการใช้งานโทรศัพท์ ทำให้นึกภาพย้อนกลับไปถึงสมัยที่ยังมีเครื่องเล่นเทป ซีดี และเครื่องเล่น MP3 ที่ยุคนั้นใส่เพลงได้ไม่กี่เพลง จนตอนนี้เราสามารถมีไฟล์เพลงระดับ Hi-Res ฟังและพกพาไปได้ทุกที่ที่ต้องการ ผมนั่งจัดอัลบั้มเพลงใหม่โดยไม่ต้องกังวลว่าเม็มจะเต็มไอโฟน เพราะว่าเค้าใส่เม็มแยกได้ เครื่องฟังเพลงเครื่องนี้เป็นบทสะท้อนที่สุด ของโลกที่กำลังจะกลับไปแยกชิ้นส่วนอุปกรณ์จากโลกยุค “มัลติ” จากหนึ่งเครื่องทำได้ทุกอย่าง จนกลายเป็นหนึ่งเครื่องทำได้เพียงอย่างเดียวคือฟังเพลง เล่นวิดีโอไม่ได้ ต่ออินเตอร์เน็ทไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากฟังเพลง แล้วหูฟังที่เลือกใช้ก็ไม่มีไมค์ ไม่มีปุ่มปรับระดับเสียง เพราะเป็นหูฟังที่ใช้สำหรับฟังเพลงจริงๆ เหมาะกับคนที่จะตั้งใจฟังเพลง ฟังเสียงเครื่องดนตรีแต่ละชิ้นเล่นประสานกัน ฟังเสียงคนร้อง ฟังเสียงทำนองต่างๆอย่างตั้งใจและสัมผัสกับประสบการณ์เสียงที่ดีที่สุดในแบบที่ควรจะเป็น ชีวิตคนเราก็เหมือนกันครับ ต่อให้เราทำงานได้หลากหลายสารพัด แต่ก็ย่อมจะมีงานที่เราถนัดที่สุด เป็นของจริงที่สุดเช่นกัน...
