3/2/2013

เช้าวันอาทิตย์ที่ได้นอนหลับเต็มอิ่ม ตื่นขึ้นมาทำความสะอาดห้อง อาบน้ำด้วยความสดชื่น แล้วเดินลงไปทานข้าวมันไก่ในตลาด ร้านข้าวมันไก่เจ้าประจำที่รู้ว่าผมชอบทานข้าวมันไก่ล้วน ความอร่อยของร้านนี้อยู่ที่น้ำซุป ผมมาทานข้าวมันไก่เพราะน้ำซุปร้อนๆ ที่ทำให้มีความสุขยามเช้า ได้ยินเสียงเพลงเก่าเหมือนนั่งอยู่ในอีกยุค ไม่นานเสียงเพลงที่ผมเคยได้ยินในวัยเด็กก็ดังขึ้น " แสงดาวสวยพราวดูเด่น เล็งเห็นเหมือนตาของเธอ เฝ้าเพ้อหัวใจละเมอรำพัน "    ผมไม่นึกว่าตัวเองจะได้ยินเพลงนี้.... บทเพลงเก่าในวัยเด็กที่จำได้แม่นที่สุด เพราะเป็นเพลงที่แม่จะเล่นอีเล็กโทนในห้องชั้นสองของบ้าน ในตอนนั้นผมยังเด็กเกินกว่าจะเข้าโรงเรียนดนตรี แม่จึงจ้างครูมาสอนที่บ้าน เรามีห้องดนตรีส่วนตัวที่บ้าน และจะได้ยินแม่เล่นเพลงนี้อยู่บ่อยครั้ง

เพราะดนตรีทำให้มีโอกาสได้ฟังเพลงหลากหลายแนว ทั้งคลาสสิคและแจ๊ส ซึมซับเอาความไพเราะของเสียงเพลงมาตั้งแต่เด็ก  เวลาทำงานผมมักจะเปิดเพลง มีซีดีเพลงมากกว่าเสื้อผ้าและหนังสือ ความสุขของเสียงเพลงทำให้ใจเราสบาย เปลี่ยนอารมณ์ไปตามท่วงทำนอง ชีวิตในวัยเด็กเป็นช่วงเวลาที่โชคดีที่สุด ที่ได้พื้นฐานดีๆจากครอบครัว ความทันสมัยของแม่ในยุคนั้น ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรมากกว่าเพื่อนในวัยเดียวกัน ประสบการณ์ในวัยเด็กหล่อหลอมให้เป็นเราในทุกวันนี้ ตอนนี้ผมกำลังมานั่งฟังเพลง "สายทิพย์ "  อีกนับรอบไม่ถ้วน ยิ้มได้และมีความสุขสำหรับเช้าวันอาทิตย์ที่สดใส