ในคืนวันที่ฝนตกหนัก หลังจากที่ผมทำงานเสร็จ ต้องเดินทางจากเดอะมอลล์บางแคกลับมายังสุขุมวิทด้วยความยากลำบาก รถติดตลอดทาง มองไปข้างถนนเห็นน้ำท่วม กว่าจะฝ่าด่านมาถึงรถไฟฟ้าได้ก็เรียกว่าเป็นเวลานับชั่วโมง ตลอดการนั่งในรถสิ่งเดียวที่ผมทำได้ คือ การค้นหาข้อมูลเรื่องปริ้นเตอร์เลเซอร์ สักเครื่องในราคาที่ไม่แพงว่ามีรุ่นอะไรบ้าง ผมหยิบ ipad ขึ้นมาหาข้อมูลทั้งรุ่นและราคาที่ต้องการ จนวิ่งขึ้นรถไฟฟ้าแวะเข้าเทสโก้โลตัสตอนห้าทุ่มกว่าๆ............... พื้นที่กว้างขวางแต่มีลูกค้าอยู่ไม่มากเพราะเป็นเวลาดึก ผมรีบวิ่งไปที่แผนกเครื่องใช้ไฟฟ้าก่อนที่ห้างจะปิด เพื่อซื้อเครื่องปริ้นเตอร์กลับมาปริ้นงานให้ทันพรุ่งนี้เช้า
โชคดีที่เจอพนักงานท่านนึงอยู่พอดี หลังจากเช็คเครื่องปริ้นที่ราคาไม่แพงและใช้งานได้ดีเท่าที่จะมีจำหน่ายอยู่ที่นี่ ผมก็ได้ Brother HL-2130 ในราคา 2,590 บาท ประโยคแรกที่ถามพนักงานคือหมึกของรุ่นนี้หายากมั้ยครับ " พนักงานบอกว่าหาไม่ยากครับเพื่อว่าเพิ่งออกรุ่นนี้มาไม่นาน " ผมไม่มีเวลาเช็คข้อมูลอะไรมากมาย เข็นรถเข็นรีบไปจ่ายเงิน แล้วก็ต้องแบกเจ้าเครื่องปริ้นตัวนี้กลับบ้าน รีบลงไดร์ฟเวอร์กับคอมพิวเตอร์ กว่าจะเซตทุกอย่างได้ลงตัว ก็ลุ้นมากๆ!! และแล้วเอกสารแผ่นแรกก็ได้ถูกพิมพ์ผ่านเครื่องพิมพ์ตัวใหม่ล่าสุดที่ผมเพิ่งซื้อมา
หลังจากนั่งแก้ไฟล์งานและปริ้นงานจนเสร็จ ก็เลยขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก เพราะเจ้า Brother เครื่องนี้จะมาทำงานแทนเครื่องพิมพ์ตัวเก่าที่ไม่สามารถใช้งานได้ เอกสารของ Martinphu ก็จะถูกพิมพ์จากเครื่องพิมพ์ตัวนี้ ในระหว่างที่กำลังหาแม็คสำหรับเย็บกระดาษผมไปเจอแม็ครุ่นนึงที่อยู่ในกล่องไม่ได้ใช้งาน เลยรีบหยิบมาใช้งาน เป็นแม็คเย็บกระเป๋ารุ่นที่ผมคุ้นตามากที่สุดตัวนึง
สมัยเป็นเด็ก ผมเคยเห็นคุณพ่อเอางานกลับมาทำที่บ้าน และจะเย็บเอกสารเป็นกองมหึมาด้วยแม็ครูปร่างหน้าตาแบบนี้ เป็นแม็คของ Bostitch ที่แข็งแรงและทนทานมาก ไม่น่าเชื่อว่าวันนี้ผมจะมานั่งเย็บเอกสารทำงานก่อนส่งให้ลูกค้าด้วยแม็ครุ่นเดียวกันกับที่คุณพ่อเคยใช้สมัยยังทำงานอยู่ ตอนนั้นเราไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมเอกสารถึงเยอะจัง และดูก็ไม่รู้เรื่อง จนมาถึงวันนี้ผมเองก็กลับมานั่งทำงานในจุดที่คุณพ่อเคยทำ เพียงแต่ต่างสาขาอาชีพกันเท่านั้น........................ สมัยเด็กๆผมชอบเป็นคนปั้มตรายางด้วยโลโก้ที่เป็นตราของที่ทำงานคุณพ่อ นั่งปั๊มๆๆๆๆอย่างสนุกสนาน เวลาผ่านไปไม่กี่สิบปีผมก็ยังมีโอกาสปั้มตรายางอยู่เช่นกัน เพียงแต่เป็นตรายางของตัวเอง ช่วงนี้ตอนนี้ทำให้เราได้กลับมานั่งนิ่งๆ สงบ และอยู่กับตัวเอง วางงานทุกอย่างลง นั่งมองไปยังสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยความภูมิใจ............อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว และผมก็จะตื่นขึ้นมาทำงานต่อ เวลาไม่เคยรอเราจริงๆ และเราเองก็ไม่เคยปล่อยให้เวลาเสียไปโดยไร้คุณค่าเช่นกัน.................
