วันนี้ผมเดินจากห้องทำงานไปทานข้าวเย็น ในระหว่างที่กำลังเดินทางกลับ ผมเห็นเด็กน้อยคนนึง นั่งอยู่บนพื้น บริเวณด้านหน้าร้านจำหน่ายดีวีดี กำลังดูการ์ตูนผ่านจอทีวีขนาดใหญ่ด้วยความสุข ไม่ว่าผู้คนจะเดินผ่านไปผ่านมาอย่างไร เค้าก็ยังนั่งดูการ์ตูนกับพื้นโดยไม่ได้สนใจใคร มีความสุขอยู่ในโลกแห่งการ์ตูนที่เค้าชื่นชอบ ผมมองดูสักพัก แล้วก็เดินไปซื้ออะไรมาทานยามดึก................ ไม่น่าเชื่อว่าเด็กตัวน้อยๆ จะมีความสุข และยอมนั่งกับพื้นเพื่อทำในสิ่งที่ตัวเองพอที่จะทำได้ ตามโอกาสที่ตัวเองได้รับ เค้าอาจจะไม่ได้มีโอกาสเข้าโรงภาพยนต์ 3 มิติเพื่อชมการ์ตูนเรื่องล่าสุด ได้แต่เพียงมองดูการ์ตูนเก่าๆสักเรื่องที่เด็กๆอีกหลายคนคงเคยดูมาแล้ว โอกาสของคนเรานั้นไม่เท่ากัน แต่ทุกคนล้วนมีสิทธิ์ที่จะเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ ถ้าสิ่งนั้นไม่ได้ทำให้ใครเดือนร้อน ทำให้ผมนึกถึงเวลาที่เห็นเด็กๆไปนั่งอ่านหนังสือกับพื้นในร้านหนังสือ พวกเค้าก็คงมีความสุข ที่ได้อ่านหนังสือที่อยากอ่าน ถึงแม้ว่าจะไม่มีกำลังทรัพย์มากพอ ที่จะซื้อกลับมาอ่านที่บ้าน แต่พวกเค้าก็เดินเข้าหาโอกาสเท่าที่จะทำได้ด้วยใจบริสุทธ์ ถ้าวันนึงผมมีกำลังมากพอ ก็อยากจะให้มีพื้นให้เด็กได้อ่านหนังสือหรือดูการ์ตูนที่เค้าชอบได้ฟรี เพราะการ์ตูนบางเรื่องก็คือแรงบันดาลใจของเด็กๆ ที่กำลังจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในวันหน้า
ถึงวันนี้ผมโตพอที่จะหาเงินเลี้ยงตัวเองได้ แต่ก็ต้องขอบคุณผู้ใหญ่หลายท่าน ที่คอยแบ่งปันโอกาสและสิ่งดีๆให้เสมอ สัญญาว่าจะนำสิ่งเหล่านั้นไปสร้างคุณค่าดีๆให้กับสังคมต่อไป มาช่วยกันนะครับ "ความสุขที่เกิดจากการให้ ย่อมทำให้ใจของเราเป็นสุข " ไม่แน่ว่าวันนึงน้องที่นั่งดูการ์ตูนกับพื้น อาจจะมีโอกาสได้มาอ่านข้อความบทนี้ก็เป็นได้.....................
